เราเป็นแค่ฟันเฟืองเล็ก ๆ แต่อยากให้เขามองเห็น

ย่านพระราม 4 กรุงเทพฯ ถือเป็นย่านเศรษฐกิจสำคัญ ซึ่งเต็มไปด้วยแหล่งงาน แรงงานรับจ้างรายวันจึงยอมจ่ายค่าเช่าแพง ๆ เพื่ออาศัยอยู่ใกล้พื้นที่ทำมาหากิน แต่ค่าครองชีพที่นับวันยิ่งถีบตัวสูงขึ้น และเศรษฐกิจหลังโควิด-19 ที่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ทำให้ชีวิตที่ไม่ง่ายยิ่งกลับลำบากเข้าไปอีก The Active ชวนฟังเสียงประชาชน เคะหะบ่อนไก่ เขต คลองเตย ที่ตั้งความหวังฝากถึงนายกรัฐมนตรีคนใหม่ “เราเป็นแค่ฟันเฟืองเล็ก ๆ แต่อยากให้เขามองเห็น”
อาทิตยา กังวานวงศ์  ความหวังของ แม่บ้านวัย 50 ปี ที่อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงมากที่สุดในวันที่มีรัฐบาลชุดใหม่เข้ามาบริหารประเทศ  คือ ความปลอดภัยของลูก ๆ ในการเดินทางสัญจรบนถนนที่กว้างขวาง สะดวก และมีแสงไฟส่องสว่าง “ถนนทางเท้าที่ดีกว่านี้ เวลาลูกเดินไปโรงเรียนอันตรายบางทีเราก็กลัวเรื่องการจราจรเพราะถนนแคบแค่เลนเดียว เวลาเขาเดินบนทางเท้าพื้นที่ก็ไม่มี เพราะกลายเป็นที่ขายของแม่ค้าไปแล้ว รถก็วิ่งส่วนกันกลัวลูกเราโดนเฉี่ยวชน เวลากลางคืนไฟก็ไม่ค่อยสว่างอยากให้มีไฟที่ส่องสว่างกว่านี้”
สมศักดิ์ แซ่เฮีย อาชีพรับจ้าง อายุ 63 ปี อาชีพรับจ้างแบกอิฐแบกปูน ความหวังของเขา คืออยากให้มีการส่งเสริมการจ้างงานผู้สูงอายุ และเพิ่มเบี้ยผู้สูงอายุให้สอดคล้องกับค่าครองชีพ เพราะทุกวันนี้ข้าวของแพง ทั้งค่าเช่าห้อง ค่าไฟ แม้จะอายุมากแล้วก็ยังหวังว่าจะมียังมีงานทำและเป็นงานที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ และหากมีงานให้ทำที่บ้านเพื่อลดการเดินทางได้ก็จะดี  “รายได้น้อยของแพง ทำกับลูกพี่วันละ 300 กินกับเขา 3 มื้อก็พออยู่ได้ แต่รายจ่ายก็เยอะ ค่าเช่าห้อง  2,000 อยากให้รัฐบาลส่งเสริมการจ้างงานผู้สูงอายุที่ยังสามารถทำงานได้ งานเบา ๆ ที่เหมาะกับวัยทำที่บ้านได้ และอยากให้เพิ่มเบี้ยผู้สูงอายุอีกหน่อย ทุกวันนี้ 600 บาท ไม่พอ”
บุญหนัก ชมพูจันทร์ อายุ 80 ปี อาศัยอยู่ในแฟลตบ่อนไก่มานาน 30 ปี จ่ายค่าเช่าเดือนละ 5,500 บาท เวลานี้เธอเองไม่ได้มีรายได้อะไร อาศัยลูกหลาน มีเพียงเบี้ยผู้สูงอายุเดือนละ 700 บาท แต่ก็ไม่พอเพราะค่าใช่จ่ายเยอะและหมดไปกับการเดินทางไปโรงพยาบาล แม้ว่าเธอจะมีสิทธิบัตรทองแต่ก็ยังไม่ครอบคลุมหลายอย่าง โดยเฉพาะตัวยาบางตัวที่เธอเชื่อว่าดีกว่า จำเป็นต้องทานเป็นยานอกบัญชีซึ่งมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม 14 พ.ค. เธอตั้งใจจะไปเลือกตั้ง เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เธอบอกว่าตัวเองเป็นเพียงฟันเฟืองเล็ก ๆ ที่ยังมีความหวังว่ารัฐบาลจะมองเห็นและยกระดับคุณภาพชีวิตของเธอให้ดีขึ้นได้  “เราเป็นแค่ฟันเฟืองเล็กๆอยากให้เขาเห็น ช่วยเหลือผู้สูงอายุเพิ่มเบี้ยให้มากกว่านี้หน่อย 700 ไม่พอ คนแก่โรคภัยไข้เจ็บเยอะ ไปหาหมอบ่อย มีส่วนต่างที่ต้องจ่าย ค่าใช้จ่ายสูง ค่าไฟ ทุกอย่างพึ่งพาลูกหลานหมด”
ดำริ เลิศสกุล อาชีพจักรยานยนต์รับจ้าง  เขาบอกว่าทุกวันนี้ประชาชนเดือดร้อนค่าครองชีพสูงแต่ค่าแรงต่ำ เขาบอกเล่าผ่านชีวิตชนชั้นกลางหรือลูกค้าที่เขารับส่งอยู่ประจำ ซึ่งเต็มไปด้วยภาระค่าใช้จ่าย รวมถึงปัญหายาเสพติดในชุมชน เขาจึงหวังว่ารัฐบาลจะช่วยเร่งแก้ปัญหา 2 เรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วน  “ค่าแรงของประชาชน มันน้อยมาก ทุกสิ่งขึ้นแต่ค่าแรงคงที่ ปรับค่าแรงให้อยู่ดีกินดีตามนโยบายที่หาเสียงไว้ สองยาเสพติดเยอะมาก อยากให้ดูแล ค่ากิน ค่าเทอม กระทบเขาเยอะ ประชาชนทั่วไปลำบากทุกคน ถ้าค่าแรงขึ้นตามที่เขาหาเสียงไว้เราเชื่อว่าจะดีกับพ่อค้าแม่ค้า ฝากไว้กับรัฐบาลชุดใหม่ว่าจะทำได้หรือเปล่า”
คงเลิศ พิชัยอักษร อาชีพรักษาความปลอดภัย เป็นคนต่างจังหวัด ความหวังที่เขาอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดหลังได้รัฐบาลใหม่ คือ เศรษฐกิจ หากเศรษฐกิจดีกว่าที่เป็นอยู่เขามองว่าชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนก็จะดีขึ้นตามไปด้วย  “อยากให้เศรษฐกิจดีขึ้น อะไรที่ลดลงได้ก็ให้ลดลง ของใช้ต่าง ๆ ให้เขาลดลงบ้าง ทุกวันนี้ของแพงกว่าเมื่อก่อนมาก”
สมควร เชื้อแก้ว อาชีพไรเดอร์ส่งอาหาร ทำงาน 2 ที่ แต่ก็ยังไม่พอใช้ สิ่งที่เขาอยากฝากถึงรัฐบาลใหม่คือการปรับปรุงถนนหนทางให้ปลอดภัย เพราะทุกวันนี้ถนนขรุขระหวั่นคนใช้รถใช้ถนนไม่ปลอดภัย และหวังว่าจะมีสวัสดิการคุ้มครองอาชีพคนขับรถส่งอาหารให้พวกเขาได้รับค่าแรงที่เป็นธรรม ปลอดภัยมากขึ้น  “ถนนหนทาง การเดินทางรถเมล์ ถนนขรุขระ ถนนทรุด ห่วงคนอื่นเกิดอุบัติเหตุ ทุกวันนี้ทำสองอาชีพ ส่งอาหารร้านอาหารและส่งไลน์แมน พอกินบ้างไม่พอกินบ้าง อยากให้มีการดูแลอาชีพไรเดอร์ที่ อยากให้น้ำมันลดลงเพราะคนอาชีพนี้ใช้น้ำมันเยอะ ส่งแต่ละที่ กว่าจะกลับบ้านเติม 100-200 ก็หมดแล้ว”

Author

Alternative Text
AUTHOR

อรวรรณ สุขโข

นักข่าวที่ราบสูง ชอบเดินทางภายใน ตั้งคำถามกับทุกเรื่อง เชื่อในศักยภาพมนุษย์ ขอเพียงมีโอกาส

Alternative Text
GRAPHIC DESIGNER

กษิพัฒน์ ลัดดามณีโรจน์

ผู้รู้ | ผู้ตื่น | ผู้แก้งาน ...กราบบบส์