31 วันชุมชน “สมัชชาคนจน” วันที่ยังรอคำตอบจากรัฐ

สมัชชาคนจน ปักหลักชุมนุมข้างทำเนียบรัฐบาลเป็นเวลา 1 เดือน เพื่อทวงถามสิทธิ์การเข้าถึงที่ดินทำกิน และเรียกร้องการแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่สะสมมายาวนาน การชุมนุมในรอบนี้ถือเป็นครั้งแรกในรัฐบาลของเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรี ที่ชาวบ้านหวังว่าจะได้รับการตอบสนองจากรัฐบาลโดยเร็ว ก่อนจะตัดสินใจเดินทางกลับเมื่อวันที่ 8 พ.ย. ที่ผ่านมา หลังจากได้เจรจาและประชุมร่วมกับตัวแทนรัฐบาลแล้วในวันที่ 7 พ.ย. 2566

The Active ชวนย้อนดูภาพการปักหลักของสมัชชาคนจน บรรยากาศระหว่างการรอความคืบหน้า และหวังว่าจะได้สักความหวังหนึ่งถือกลับบ้านไป ซึ่งก็มีคนหลากหลายวัยมาร่วมด้วย ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้สูงอายุ บ้างก็มากันทั้งครอบครัว โดยเป็นการเดินทางมารวมตัวกันของสมัชชาคนจนจากทั่วประเทศ
ริมคลองผดุงกรุงเกษม เป็นสถานที่ปักหลักการชุมนุมของสมัชชาคนจน ซึ่งเริ่มขึ้นตั้งแต่ช่วงต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา
ตลอดฝั่งหนึ่งของริมคลอง เต็มไปด้วยเต็นท์ผ้าใบที่ใช้เป็นที่พักและกันแดดกันฝนให้กับผู้ชุมนุม ตลอดทางยังมีการติดป้ายข้อความเพื่อแสดงถึงสิ่งที่เรียกร้อง
ก่อนจะข้ามสะพานเพื่อเข้าไปยังชุมชนสมัชชาคนจน ก็พบกับหน่วยรักษาความปลอดภัยของสมัชชาคนจน ที่จะคอยดูแลความปลอดภัยของพื้นที่การชุมนุมและที่พัก
เมื่อเดินเข้าไปในชุมชนสมัชชาคนจนจะเห็นสองข้างทางเต็มไปด้วยเต็นท์และเสื่อ บางคนก็กำลังนอนพักผ่อน บางคนกำลังกินอาหาร
แม่ครัวคนหนึ่งกำลังประกอบอาหารด้วยเตาถ่าน นอกจากอาหารและน้ำดื่มที่ได้รับบริจาคมาแล้ว แม่บ้านหลายคนในสมัชชาคนจนก็ยังทำอาหารเอง เป็นฝีมือและรสชาติที่กินตอนอยู่ที่บ้าน
ตลอดทางเดินก็มักจะเดินสวนกับผู้สูงอายุ ไม่ว่าจะหันมองไปทางไหนในสมัชชาคนจนก็จะเห็นผู้สูงอายุ สิ่งนี้อาจสะท้อนอะไรให้กับสังคม ว่าปัญหาการเข้าถึงพื้นที่ทำกินนั้นเกิดขึ้นมายาวนานขนาดไหน และกระทบต่อบั้นปลายของผู้สูงอายุอย่างไร
เด็ก ๆ ในสมัชชาคนจนกำลังจับกลุ่มกันนั่งเล่น ไม่เพียงแต่ผู้ใหญ่ แต่ในพื้นที่นี้ยังมีเด็กด้วย สิ่งที่ผู้ใหญ่ในครอบครัวกำลังเรียกร้องก็เพื่อสักวัน สิทธิ์ต่าง ๆ ส่งต่อมาถึงคนรุ่นถัดไป
ที่ต้องเรียกว่า 'ชุมชน' เพราะเห็นว่ามีร้านค้าของชำขนาดย่อมในที่ปักหลักการชุมนุม ซึ่งมีทั้งขนมปัง ผงซักฟอก และอาหารแห้ง เป็นต้น
แม่สมปอง เวียงจันทร์ แกนนำชาวบ้านสมัชชาคนจนเขื่อนปากมูล ถือเป็นแกนนำรุ่นบุกเบิก ที่ต่อสู้มายาวนาน 30 กว่าปี กำลังนั่งฟังปราศรัยในช่วงบ่าย
สภาพอากาศที่แปรปรวนในทุก ๆ วัน ทั้งแดดออก ฝนตก ทำให้หลายคนป่วยและไอ บางคนต้องไปนอนพักรักษาที่โรงพยาบาล
กิจกรรมเวทีปราศรัยในช่วงบ่าย ให้ตัวแทนของแต่ละชุมชน แต่ละปัญหาขึ้นมาปราศรัย และแลกเปลี่ยนข้อเรียกร้องกัน
ตามมุมเสาของเต็นท์หลังใหญ่จะมีลำโพงกระจายเสียงติดตั้งไว้ เพื่อให้พี่น้องสมัชชาคนจนได้ยินการประกาศข่าวสารและการนัดหมายจากเวทีกลาง
ช่วงเวลาพักผ่อนตามตามอัธยาศัย ก็จะเป็นการนั่งพูดคุยและกินข้าวร่วมกัน และส่วนใหญ่คนที่มาจากชุมชนเดียวกันจะนอนเต็นท์ใกล้ ๆ กัน
เวลาร่วม 31 วัน ของการชุมนุม แม้จะยังไม่ได้รับคำตอบที่ชัดเจน แต่พวกเขาก็ยังจะเรียกร้องต่อไป และจะกลับมาอีกครั้งอย่างแน่นอนถ้ายังไม่ได้รับความคืบหน้าจากรัฐบาล

Author

Alternative Text
AUTHOR

เมธาวี ทวีผล

เรียนมานุษยวิทยา สนใจเรื่องราวทางสังคม อยากปล่อยใจสู่เสรี