ชีวิตที่จนตรอกของคนในซอกหลืบของเมืองใหญ่ ท่ามกลางแสงสีแห่งเยาวราช ยังมีคนไทยกลุ่มหนึ่งซุกซ่อนตัวอยู่ในเพิง ที่ห่างไกลจากคำว่า “บ้าน” ของคนทั่วไป หลายคนเป็นคนไทยไร้แผ่นดิน แต่ถนนเยาวราชที่โด่งดังไปทั่วโลก กลับไม่สามารถขาดคนเล็ก ๆ อย่างพวกเขา ที่เป็นฟันเฟือง หมุนเมืองให้เจริญเติบโต พวกเขาคือ “คนเอาถ่าน”
พบกับเรื่องราวของ “ตาไหม” ชายชราวัย 62 ปี เจ้าของบ้านที่มาจากประติมากรรมปะติด คือการปะและติดทุกอย่างที่พอหาได้เพื่อป้องกันแดดและฝน เขาใช้ชีวิตเป็นคนส่งถ่านในเยาวราชมากว่า 20 ปี ตาไหมคือภาพสะท้อนของคนไร้บ้าน ไร้หลักประกันในฐานะพลเมืองไทย พวกเขาดิ้นรนเพียงเพื่อให้มีชีวิตอยู่รอดในเมืองใหญ่ แต่คนในซอกหลืบของย่านเศรษฐกิจที่ยิ่งใหญ่ มีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมนับหมื่นคนต่อวัน กลับไร้ “ตัวตน” มองไม่เห็นหนทางที่จะหลีกพ้นไปจากคำว่า “คนจนเมือง”
